Z cyklu: "Sylwetki znanych fotografów": Życie i twórczość Natalii LL

Natalia LL to niezwykle barwna postać, przez artystów określana mianem legendy polskiej awangardy oraz sztuki feministycznej. W czasach, kiedy artystyczny wyraz poprzez zdjęcia nie był jeszcze spopularyzowany dowartościowała fotografię, oddzielając ją od przypadkowości i banalności zastosowania. W swoich pracach wielokrotnie dotyka problemu tożsamości artystki i kobiety. Jej śmiałe realizacje zaliczane są do kanonu polskiej sztuki II połowy XX wieku. Kim jest Natalia LL? Co jest charakterystyczne dla jej twórczości?

Ciekawostki z życia i twórczości

Natalia LL to osoba wszechstronna. W swojej twórczości zajmuje się grafiką, malarstwem, a od lat 70. ubiegłego wieku również filmem eksperymentalnym, instalacją, fotografią, rzeźbą. Jej prace zaliczane są do nurtu konceptualizmu, body-artu, foto-artu.

Artystka nierzadko występuje jako bohaterka swoich zdjęć. Interesują ją takie tematy jak śmierć, rozkład ciała, zło, ból, cierpienie. Często łączy wątki erotyczne z osobistymi czy feministyczne z politycznymi, czerpiąc garściami ze świata pop kultury.

W grudniu 1970 roku jako jedna ze współwłaścicielek zakłada działającą do 1981 roku Galerię PERMAFO we Wrocławiu, półformalny związek artystów, którego celem była popularyzacja najnowszej sztuki przez organizowanie wystaw, akcji oraz poprzez publikacje.

Twórczość

1. „Egzystencje” (od 1962). Cykl fotografii dotykający problemu istoty egzystencji człowieka w obrazie i za pomocą artystycznego medium. Zdaniem artystki prosta próba rejestracji własnego wizerunku, poprzedzona spojrzeniem w lustro jest procesem zmierzającym do zobaczenia siebie z zewnątrz.

2. „Sztuka konsumpcyjna” (1972). Jedna z najbardziej znanych realizacji Natalii LL. Prezentuje modelki w zmysłowy sposób jedzące lody, banany i parówki. Pozornie niewinna czynność zyskuje w realizacjach erotyczny wydźwięk. Wątek rozszerzony został w cyklu: „Sztuka postkonsumpcyjna”.

3. „Trwoga paniczna – Raj Utracony” (1987). Ekspresjonistyczny cykl fotografii inscenizowanych z elementami malarskimi. W cyklu pojawiają się wątki filozoficzne, magiczne oraz religijne.

4. „Forma platońska” (1990). Artystka poddaje analizie problematykę substancjonalności zła. W dziele poruszane są także wątki autorefleksyjne, umiejętnie połączony został chaos i ład.

5. „Narodziny według ciała” (2000). Seria prac powstałych na podstawie inscenizowanych autoportretów autorki. W cyklu poruszany jest temat jedności z punktu widzenia podwójności.

Wypowiedzi zebrane

Fotografia fascynuje Natalię LL ze względu na możliwość odmiennego kształtowania wizualnego niż w malarstwie czy grafice, zmiany zwykłego doświadczenia w fenomen. Kilka wypowiedzi obrazujących jest stosunek do sztuki i twórczości cytujemy poniżej.

Natalia LL jest jedną z najbardziej znanych na świecie polskich artystek. Jej prace znajdują się mi.in. w zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Gdańsku i Warszawie, Frauen Muzeum w Bonn czy International Center of Photography w Nowym Jorku.

Źródło: nataliall.com