Popatrz na mnie - jak wykorzystać kontakt wzrokowy
Podczas wykonywania fotografii portretowej należy zwrócić uwagę na to, gdzie patrzą osoby znajdujące się na zdjęciu. Wydaje się to dość trywialne i nie wymagające omówienia, ale ile razy zdarzyło wam się, że albo nie wiedzieliście gdzie patrzyć podczas pozowania do fotografii, albo próbowaliście zrobić "idealne" zdjęcie, ale wciąż coś było nie tak? Czy "model" powinien patrzeć bezpośrednio w aparat, a może ponad nim, obok? Są zasadniczo 3 rodzaje kontaktu wzrokowego jeśli mówiąc o fotografii portretowej i każdy powinien być odpowiednio dopasowany do sytuacji. Kontakt wzrokowy może robić znaczną różnicę w odbiorze zdjęcia i jest warty rozważenia.
1. Bezpośredni kontakt wzrokowy
Jeśli "model" patrzy bezpośrednio w aparat, tworzysz specyficzne połączenie między osobą, która jest fotografowana i osobą, która będzie oglądała to zdjęcie. Ten związek jest bardzo emocjonalny - spojrzenie może być uwodzicielskie, złe lub nawet przerażone. Z tych powodów najlepiej podczas robienia zdjęcia, jest wczucie się w emocje fotografowanej osoby. Stosowanie takiego kontaktu wzrokowego daje złudzenie, że bierzemy udział w scenie rozgrywającej się na zdjęciu - przykładem może być zdjęcie przerażonego dziecka, na widok którego chcemy powiedzieć "nie bój się, pomogę Ci!". Podczas bezpośredniego kontaktu wzrokowego oczywistym jest, że obiekt wie, iż jest fotografowany i pozuje - wychodząc mniej lub bardziej naturalnie.
2. Kontakt wzrokowy pomiędzy dwoma "modelami"
Inaczej niż w bezpośrednim kontakcie wzrokowym, fotografowanie dwóch osób, które patrzą na siebie, jest świetną okazją do pokazania relacji jaka ich łączy. Odbiorca fotografii staje się obserwatorem i nie jest dłużej "zaangażowany" w zdjęcie. Taki zabieg stosuje się często aby pokazać związek miłosny między dwojgiem ludzi, jednak można go również wykorzystać do pokazania nienawiści, złości lub strachu. Ten sposób fotografowania daje możliwość przekazania emocji, stworzenia niepowtarzalnego klimatu. Kontakt wzrokowy między "modelami" nie musi dotyczyć tylko dwojga ludzi, może to być przykładowo szczególna więź między dzieckiem a psem.
3. Brak kontaktu wzrokowego
Ostatnim rodzajem kontaktu wzrokowego jest po prostu jego brak - osoba fotografowana nie patrzy w aparat, ani na żaden oczywisty przedmiot znajdujący się w pobliżu. Tutaj odbiorca fotografii znowu staje się obserwatorem i stara się wczuć w uczucia fotografowanej osoby, a nawet znaleźć się z nią w danym momencie. Takie zdjęcia budują niesamowitą, intymną atmosferę. Ponieważ osoba nie patrzy na aparat, wprowadza to element tajemniczości na zdjęciu. Nigdy nie będziemy w stanie określić, na co patrzyła fotografowana osoba. Jedynym odstępstwem od reguły może być wykonanie fotografii, na której widać w odbiciu (lustra czy szyby) przedmiot zainteresowania.
Aby uchwycić atmosferę zdjęcia, pokazać emocje między dwojgiem, można posłużyć się kontaktem wzrokowym. Wiadomo, najpiękniejsze zdjęcia są te niepozowane, spontaniczne - jednak jeśli odnosicie wrażenie, że coś w zdjęciu "nie gra", warto poprosić fotografowaną osobę by spojrzała w inną stronę niż aparat lub odwrotnie. Czasami warto spróbować naprawdę prostych sposobów, które bez profesjonalnej wiedzy dodadzą waszym fotografią nowych odniesień i znaczeń.
